"வேகமாய் முடிந்ததுவே வாழ்க்கை" - மீளாத்துயரில், புனிதா

முந்தி வந்த அத்தான் எங்கள் மூத்த தலைவன் அவர்

மச்சாள் என அழையாமல் சகோதரர் மாதிரி எங்களை

பெயர் சொல்லி அழைப்பீர்களே அத்தான்

அன்புடன் பண்புடன் பாசமாய் ஓர் குடும்பமாய் எங்களுடன் சேர்ந்து வாழ்ந்தீர்களே அத்தான்

குடும்பத்திற்கு பெருமைதேடி குலவிளக்காய் இருந்தீர்களே

ஆசிரியராய் கல்வி பயின்று கணிதமுடன் விஞ்ஞானம் ஆங்கிலம் போன்றவற்றை வீட்டினிலே கல்வி நிலையம் அமைத்து வித்தைகள் பல காட்டி விளக்காய் போதித்தார்களே

ஏடு முதல் A \ L வரை கல்விக்கு உரம் ஊட்டி கல்விக்கு வழிசமைத்தீர்களே

விசுவாச வாழ்க்கையில் கிறிஸ்தவ பணிக்கு நீங்கள் செய்த அளப்பெரிய பணி மேலானது

சமூகத்திற்கு நீங்கள் செய்த தொண்டு சமூக மக்கள் உங்கள் வீட்டிக்கு வரும்போது அவர்களுடன் நீங்கள் கதைக்கும் அன்பான வார்த்தை அவர்களுக்கு நீங்கள் செய்யும் கொடைகளை நாங்கள் எவ்வாறு மறப்போம் அத்தான்

நேரம் பாராது காலம் பாராது எங்களுக்கும் சமூகத்திற்கும் செய்த பணி அளப்பெரியது அத்தான்

வேகம் விவேகமானது அல்ல என்பது போல் உங்கள் வாழ்வு வேகமாய் முடிந்ததுவோ என துயரில் அழுகிறோம்.

மீளாத்துயரில்,

புனிதா

Comments

"Remembering ‘Veerasingam Ayya’" - Dr. Philip G. Veerasingam

என்றும் உங்கள் முகத்தில் தாடி மீசை -கண்டதில்லை எப்பொழுதும் சப்பாத்து இல்லாமல் -பார்த்ததில்லை நீளக்காற்சட்டை உள்மறையும் -மேலங்கியும் நிமிர்ந்த நடை கொண்டவர்தான் “ எங்கள் வீரசிங்கம் அங்கிள் ” ஆசிரியப்பணி தனிலும் அதிபராய் -வந்த பின்பும் நேசமுடன் புத்தி சொல்லி நின்ற -பக்குவமும் நீளப்பிரம்புடனே நீ நடக்கும் -காட்சி அது நீங்கவில்லை நினைவு பல நீண்டு -கொண்டே போகிறது. சிறு வயதுக் குறும்புகளைக் கண்டிக்கும் உங்கள் செயல் வெறுத்தவன் நான் ஆனால் வேதனை -அடைகின்றேன் அருமை மொழி ஆங்கிலத்தின் அறிவுதனை மேம்படுத்த முடியாமல் போனது அன்று முள்ளாய் மனது இன்று. இளவயதில் உங்களுடன் இணைந்திருக்கும் தருணத்தில் எடுத்துரைக்கும் போதனைகள் என் செவிக்கு எட்டவில்லை கோபமாய்க் கூறுவதாய் - நான் கொண்ட கருத்தெல்லாம் பாவம் என எண்ணி இன்று பரிதவித்து வாடுகின்றேன். விட்டழிந்ததென நினைத்த - எந்தன் கடிதமும் கவிதைகளும் பக்குவமாய் பல வருடம் பாதுகாத்துத் தந்த போது கட்டிளமைப் பருவத்தில் - நீங்கள் காட்டிய கரிசனையை அற்புதமாய்

இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் நீட்சிக்கும் மனித இனத்தின் இருப்புக்கும் ஒரு மனிதனை யாராவது பேச வேண்டும், யாராவது ஒருவர் கவனிக்க வேண்டும், யாராவது ஒருவர் பாராட்ட வேண்டும், யாராவது ஒருவர் பெருமை கொள்ள வேண்டும், யாராவது தொடர வேண்டும், யாராவது ஒருவரை ஈர்க்க வேண்டும், யாராவது ஒருவர் கேட்க வேண்டும். எனது வாழ்வின் படி நிலைகளிலும் அப்படியான ஒருவராக வாழ்ந்து வழிகாட்டிக் கொண்டிருப்பவர் தான் எனது வீரசிங்கம் அங்கிள். நான் இன்று நம்ப முடியாத அளவுக்கு உங்களுக்கு நன்றி உடையவனாக, கடமைப் பட்டவனாக இருக்கிறேன். ஏனெனில் இவை அனைத்தையும் பெற்றுக்கொண்டு அனுபவித்த ஒருவனாக நான் ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவன். என்னுடைய இளமைப் பருவத்தையும் பாடசாலைக் கல்வியையும் உங்களுடன் இருந்து அந்த நாட்களை செலவிட்டது இன்றும் எனது மனதில் நீங்காத நினைவுகளாய்............. குடும்பத்தினர், நண்பர்கள், உறவினர்கள், அயலவர்கள், ஏன் இந்த சமூகத்திற்கும் என சகல இன்ப துன்பங்களிலும் முழுமையாக எப்பொழுதும் உங்களை ஈடுபடுத்தி சமூக முன்னேற்றத்திற்காக உழைத்தவர்களில் அங்கிளும் ஒருவர். எனக்கு நன்றாக ஞாபகம் இருக்கிறது. ஒருமுறை நான் சிவானந

கர்த்தருக்குள் நித்திரையடைந்த டானியேல் வீரசிங்கம் அண்ணனை பற்றிய நினைவுகளை இந்த நேரத்தில் நான் பகிர்ந்து கொள்ள கிடைத்த வாய்ப்புக்காக கத்தருக்கு நன்றி செலுத்துகின்றேன். இவர் எனது கணவரின் மைத்துனர். அதோடு எனது நெருங்கிய நண்பியின் கணவர். இப்படியிருந்தும் திருமணம் ஆனவுடன் வெளியூர் சென்றதினால் எனக்கு அவரோடு பழக சந்தர்ப்பம் கிடைக்கவில்லை. 1999 ஆம் ஆண்டு முதல் முறையாக குடும்பமாக இலங்கைக்கு வந்தோம். நாட்டின் பிரச்சனை காரணமாக வெளியிடங்களுக்கு செல்ல முடியவில்லை. அண்ணனின் வீட்டில்தான் தங்கியிருந்தோம். இந்த நேரத்தில்தான் எனது மகனும் நானும் வீரசிங்கம் அண்ணனுடன் நன்கு பழக சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. அண்ணனின் அன்பு, கடவுள் பக்தியுள்ள நல்ல உள்ளம், ஏழைகளுக்கு இரங்கி அவர்களுக்கு உதவிசெய்கின்ற கரம், அன்பான வார்த்தைகள், இவையெல்லாம் எங்களை கவர்ந்தன. அதுமட்டுமல்லாமல் உறவினர்களுக்கும், ஊர் மக்களுக்கும் அவர் ஆற்றிய சேவைகள் அளப்பெரியது. எனது மகன் நாட்டிக்கு புதிதாய் வந்ததினால் எல்லா இடங்களையும் சுற்றிக்காட்டுவதில் அக்கறை கொண்டார். தனது நேரத்தையும் பொருட்படுத்தாமல் குடும்பத்துக்கும், உறவினர்களுக்கும், ஊர்மக்

Search This Blog

Daniel G Veerasingam